Klucz odpowiedzi do egzaminów na architekturę, jak Święty Graal! Nikt nigdy nie ujawnił go publicznie, nikt nigdy nie zobaczył, jakie są dokładne odpowiedzi ani jak powinny wyglądać. Pozostają jedynie domysły. Na podstawie punktacji uczestników, ich stylu i opisu tego, co wykonali, próbujemy oszacować odpowiedzi do testu z predyspozycji do zawodu architekta.
Dzielimy się naszymi odpowiedziami do egzaminu na architekturę w Gdańsku w 2018 roku! Egzamin trwał 4 godziny, podzielony na dwie części. *To nie są oficjalne odpowiedzi Politechniki Gdańskiej; są to subiektywne interpretacje nasze.
Zadanie rozgrzewkowe. Początkowy opis drugiego przykładu był nieco niejasny, ale po dokładnym przeanalizowaniu, wnioskujemy, że autorowi chodziło o „utrzymanie” kształtu łopatki, a nie o stworzenie jakiegokolwiek innego.
Warto podkreślić, że to zadanie jest warte zaledwie 1 punkt. Jeżeli poświęcisz na nie 5-10 minut, marnujesz czas, który mógłbyś przeznaczyć na zadania o wyższej punktacji, wymagające więcej uwagi.
Nie ma co się rozpisywać – dwie niewiadome to równanie. Wynikiem jest 6 i 36!
A = 6E
6E + 6 = 3,5 * (E+ 6)
6E + 6 = 3,5E + 21
2,5E = 15
E = 6
A = 36
Na wstępie istotne jest ustalenie, że mamy do czynienia z aksonometrią. Zauważyliśmy, że niektóre osoby w ogóle nie zrozumiały, o co chodzi w zadaniu. Prezentuje ono 3 widoki ścian jako rzuty aksonometryczne. Twoim zadaniem jest ustalenie, który widok odpowiada poszczególnej ścianie.
Odpowiedzi do egzaminu na architekturę 2018 Gdańsk – zadanie 3.
W teście mamy za zadanie narysować to ręcznie (długopisem), więc kwestia kreślenia łuków może być potraktowana swobodnie.
Zadania z aksonometrii zawsze pojawiają się na egzaminach w Gdańsku – ten przykład był wyjątkowo prosty, co nie powinno być traktowane jako reguła. Zazwyczaj zadania tego typu są bardzo skomplikowane i wymagają dużo czasu na „przetworzenie”, więc jeśli sprawiają Ci trudności, zerknij do naszego artykułu na temat KRO – aksonometria i przerysuj różne przykłady przed egzaminem.
Idea zadania jest bardzo prosta, ale ważne jest dokładne zrozumienie treści, aby wiedzieć, o co dokładnie prosi autor. Droga i pozycja punktu A nie są tożsame, a słowo „droga” powinno być rozumiane jako ślad pozostawiany przez wędrujący punkt. Większość uczniów nie narysowała drogi punktu A, realizując tym samym tylko połowę zadania.
Odpowiedź do zadania 4 z egzaminów na architekturę – A
Odpowiedź do zadania 4 z egzaminów na architekturę – B
*W przypadku zadania B nie jest jednoznacznie określone, w którą stronę ma odbywać się ruch. Prawdopodobne jest że obie interpretacje są poprawne, ale jeśli masz wątpliwości, zawsze możesz zapytać egzaminatorów, którzy są dostępni na sali.
W zadaniu bryła została dwukrotnie obrócona – najpierw o kąt 90 stopni przeciwnie do ruchu wskazówek zegara (przyjmując, że obrót nastąpił wokół wierzchołka B w płaszczyźnie poziomej), a następnie przewrócona do góry nogami. Zadania tego typu doskonale sprawdzają wyobraźnię przestrzenną, która może stać na różnym poziomie, ale poprzez logikę i metodyczne podejście można ułatwić sobie rysowanie położenia poszczególnych klocków.
W bezpośrednim kontakcie z dwoma klockami oznaczonymi jako ABC mamy dwa kolejne moduły, które w pozycji wyjściowej znajdują się na górze, natomiast po obróceniu będą „przylepione” od dołu.
Korzystając z tej samej zasady, należy zlokalizować miejsce dla klocków zaznaczonych kolorem pomarańczowym. Jeden z klocków znajduje się w linii AB (oznaczony kolorem granatowym), drugi w linii BC (oznaczony kolorem czerwonym). W ten sam sposób można określić pozostałe elementy, kontrolując, w jakiej płaszczyźnie one biegną (czy klocek „idzie” do przodu/oddala się od krawędzi AB, BC).
Jeśli masz gotowe rozwiązanie, udostępnij je w komentarzu – wyślemy coś w zamian. My tu jesteśmy po to, by rysować i pisać! 😀
Wyzwanie tego zadania polega na precyzyjnym odwzorowaniu klocków oraz odpowiednim przedstawieniu cienia rzucanego. Jednakże, ze względu na niewielki rozmiar obrazka, niemożliwe jest osiągnięcie pełnej precyzji (egzaminy są drukowane w formacie A3).
Poniżej jeden z naszych kursów szczegółowo omawiający zagadnienie kreślenia cienii.
Przy pierwszym podejściu zaleca się zobrazowanie, jak klocki ułożą się względem trzpienia i podziałki na płaszczyźnie rysunku po lewej (na egzaminie dostarczane są czyste karty A4 jako miejsce na szkicowanie, gdzie można analizować zadania).
Rysunek linearny po prawej stronie pokazuje, jak należy narysować cień rzucony przez pierwszy klocek (w przypadku kolejnych klocków kolejność działań jest analogiczna).
Jeśli chodzi o cienie, jeśli potrafisz je sobie wyobrazić, odręczne ich narysowanie powinno wystarczyć (na rysunku masz podane kierunki potrzebne do tego celu). W aksonometrii, podobnie jak w perspektywie, krawędzie cieni są równoległe, co ułatwia sprawę.
Kolejne zadanie z egzaminu na architekturę łączy aksonometrię i wyobraźnię przestrzenną. Sześcian, przedstawiony na rysunku, należy traktować jako drewniany klocek przechodzący przez „wycinarkę/frezarkę”. Na obrazku przedstawione są kolejne etapy przechodzenia przez bramki oraz obrót o 90 stopni.
Odpowiedź na zadanie do egzaminu na architekturę – zadanie 8 w etapach
W tym przypadku, po zakończeniu wycinania bryły, możemy ją pozostawić w tej samej pozycji, nie dokonując kolejnego obrotu. Wygląd bryły pozostaje taki sam, ale oczywiście istnieje możliwość przedstawienia go inaczej – obróconego.
Odpowiedź na zadanie do egzaminu na architekturę – zadanie 8.
To zadanie było jednym z najbardziej wymagających – większość tych obiektów poznaje się na studiach, a niektóre z nich dopiero na drugim semestrze magisterki! Dodatkowo, ze względu na słabą czytelność wydruków, sprawiało to wyzwanie.
Chociaż drogą dedukcji można było „ustrzelić” kilka poprawnych odpowiedzi, to jednak niezbędna była również dogłębna znajomość cech charakterystycznych dla poszczególnych epok.
1. D – willa Savoye, Poissy, Le Corbusier, 1928-31, modernizm
2. K – stacja metra Karlsplatz, Wiedeń, Otto Wagner, 1897, secesja
3. B – willa „Pod Jodłami”, Zakopane, Stanisław Witkiewicz, 1897, styl zakopiański
4. F – Het Schip (osiedle), Amsterdam, Michel de Klerk, 1919, architektura ekspresjonistyczna
5. G – świątynia Amona, Karnak, starożytny Egipt
6. H – zamek w Krasiczynie, renesans/manieryzm
7. M – świątynia Zeusa na Akropolu, Ateny, starożytna Grecja
8. A – kolegiata w Tumie (pod Łęczycą), XII w., romanizm
9. Ł – pałac Dożów (Ducale), Wenecja, XVI w. (ostateczny kształt), późny gotyk (tzw. płomienisty)
10. J – Centrum Pompidou, Paryż, Renzo Piano i Richard Rogers, 1972-77, postmodernizm
11. C – akwedukt „Pont du Gard”, I w. p.n.e., starożytny Rzym (zbudowali na terenie Francji)
12. L – nie wiemy co to jest 🙁
13. E – wieżowiec 30 St Mary Axe, Londyn, Norman Foster, 2001-04, architektura współczesna
14. I – nie wiemy co to jest 🙁
Najstarszy: 5
Najmłodszy: 13
Druga część testu skupia się głównie na kreatywności i zdolności rysowania w perspektywie. Tutaj nie ma jednoznacznych, błędnych odpowiedzi – to są po prostu Twoje interpretacje. Każde zadanie jest ze sobą powiązane, więc staraj się, aby początkowe decyzje ułatwiły Ci pracę w późniejszych etapach. Dlatego zalecam dokładne przeczytanie wszystkich poleceń, aby uzyskać pełny obraz problemu do rozwiązania.
W przypadku tego zadania, sugerujemy rozpoczęcie od zadania „B”, ponieważ umożliwi to stworzenie zabawki, której elementy nie są jeszcze ściśle określone przez zadanie „A”. Początkowo warto wziąć kartkę na brudno i narysować kilka koncepcji, które przyjdą Ci do głowy. Jeśli uznasz, że któryś z pomysłów jest obiecujący, stwórz zabawkę z elementów sześcianu, które można uzyskać. Ważne jest, aby oba pomysły różniły się sposobem funkcjonowania, pokazując tym samym, że masz kreatywną wyobraźnię, która nie ogranicza się do jednego kierunku. W zadaniu konkretne jest rysowanie w aksonometrii, jednak warto także wytłumaczyć zasadę działania zabawki w widokach, dodając postać (np. dziecko) dla lepszej skali.
Pamiętaj, że jest to konkurs! Nawet jeśli projekt może wydawać się początkowo monotematyczny, odważne i pewne siebie przedstawienie może sprawić, że stanie się on atrakcyjny.
PS. Nie użyliśmy wszystkich klocków w tym zadaniu, ponieważ nie jest całkowicie jasne, czy jest to założenie zadania. Uważamy, że wymuszanie dodatkowych elementów niekoniecznie przyczyniłoby się do urozmaicenia projektu.
Oto finale – odpowiedzi na egzamin z architektury! W ostatnim zadaniu warto uwzględnić perspektywę wielozbiegową, z kilkoma planami prezentującymi bogatą ofertę programową.
Nie zapomnij również o obecności ludzi w rysunku! Jeśli interesujesz się architekturą (a powinieneś!), z pewnością zauważyłeś, że wszystkie wizualizacje obfitują w tłum ludzi, ponieważ zawsze dodaje to atrakcyjności projektowi i daje porównanie skali z sylwetką człowieka.
Podsumowując, egzamin nie zaliczał się do najtrudniejszych. Przy analizie wcześniejszych testów można zauważyć powtarzające się elementy, takie jak:
Nie martw się, jeśli kilka zadań nie wyjdzie Ci w pełni – każdy test to stres. Biorąc pod uwagę wagę punktów, lepiej będzie, jeśli skupisz się na świetnym przedstawieniu zadania projektowego niż na obliczaniu, ile Ewa ma lat 😉
Ps. Próg punktowy z tego egzaminu, by go zaliczyć, to ok. 22/70 pkt.
Opracowanie odpowiedzi: Oliwia Bednarek
Zapisy na egzamin na architekturę w Gdańsku.
Kurs na architekturę.
and Patryk Hardziej
